ماندالا، میناکاری ایرانی به سبک هندی

هنرمند انگلیسی به نام a.mosleh بین 8 تا 54 ساعت بر روی یک عدد ماندالا (نمادی در آیین هندوها و بوداها) وقت می گذارد. قطعات ساخته شده، اغلب به وسیله ورقهای طلا، زراندود می شود.او طرحهایش را در ابتدا با مداد رسم و رنگ آمیزی آخرین مرحله خلق یک ماندالا توسط a.mosleh می باشد. شاهکارهای نقاشی این هنرمند آنهایی هستند که رنگ آمیزیهای بسیار ریزی، تار و پود و شالوده کار را تشکیل می دهند و جزئیات نهایی در کنار هم جمع می شوند (و نقطه های درخشان زراندود به انبوه طراحیهایش اضافه می شوند). خانم a.mosleh از شروع تا اتمام کارهایش یکسره کار می کند و قبل از اینکه تصمیم به شروع کار بعدی بگیرد، خودش را کاملاً درگیر و جذب موضوع کار هنری خود می کند. به عبارتی کار هنری را شروع می کند و کاملاً مجذوب آن می شود، یکسره و با تمام وجود، آن را کامل می کند و سپس به سراغ خلق یک اثر هنری دیگر می رود.

پی نوشت از ویکی پدیا: میناکاری و پیشینه آن

میناکاری هنری با پیشینه ای در حدود پنج هزار سال است که برای زیبایی بخشیدن زیور آلات و ظروف مختلف استفاده می شده است. این هنر ترکیبی از آتش و خاک است که با هنر نقاشی آمیخته می گردد و نقش های زیبایی را می آفریند. به گفته برخی کارشناسان و در پی تطبیق دادن میناکاری های بیزانس با آثار ایرانی، این هنر در ایران شکل گرفته و سپس به دیگر کشورها رفته است. البته در اروپا آثاری باستانی یافت شده که پیشینه ای بسیار طولانی دارند. برای نمونه شش انگشتر طلا مربوط به سیزده سده پیش از میلاد در قبرس یافت شده که نمونه ای از میناکاری مرصع می باشند.همچنین مجسمه معروف زئوس که در یونان پیدا شده مربوط به پانصد سال پیش از میلاد می باشد.همچنین در مورد لعاب شیشه ای مینا بر روی فلز؛ و در کاوش هایی که در نهاوند صورت گرفت یک جفت گوشواره طلا به دست آمده است که سبک زرگری آن به سده هفتم تا هشتم پیش از میلاد مربوط می باشد.یکی از این نمونه های قدیمی بازوبندی از طلا به همراه میناکاری های تزیین شده بر روی آن است که مربوط به دوران هخامنشیان می باشد. در حال حاضر این اثر باستانی در موزه ویکتوریا و آلبرت لندن نگهداری می شود.اوج هنری این هنر در دوره سلجوقیان بوده که تهیه ظروف برنجی و میناکاری مرسومیت داشته است و این آثار به کشورهای همسایه نیز فرستاده می شده است. یکی از نمونه های ارزشمند این دوره «سینی آلب ارسلان» است که میناکاری بر روی نقره است و در موزه صنایع ظریفه بوستون نگهداری می شود. این اثر توسط استادی به نام «حسن الکاشانی» ساخته شده و نامش با خط کوفی بر روی آن حک شده است.بشقابهای ساسانی که در ارمنستان کشف شده در موزه هنرهای اسلامی برلین و در موزه متروپولیتن نیویورک نگهداری می شوند، نمونه های از آثار باستانی میناکاری ایرانی می باشند. همچنین در موزه آرمیتاژ سن پترزبورگ و موزه های انگلستان و فرانسه نیز آثار دیگری از میناکاری ایرانی موجود می باشد.

منبع: +