بر اساس پژوهشی تازه در مدرسهی پزشکی Keck از USC ممکن است تمساحها دانشمندان را در یافتن روشی برای تحریک رویش دوبارهی دندانها در انسان یاریدهند.
برای نخستین بار گروهی جهانی از دانشمندان به سرپرستی پروفسور Cheng-Ming Chuong مکانیسمهای سلولی و مولکولی را که باعث رویش دوبارهی دندانها در تمساحهای آمریکایی میشوند، یافتند.
Chuong میگوید:«انسانها در حالت طبیعی دو سری دندان میتوانند داشتهباشند: دندانهای شیری و دندانهای دائمی. ما در نهایت میخواهیم سلولهای بنیادی را شناساییکنیم که سبب تحریک رویش دوبارهی دندانها در بزرگسالانی شوند که دندانهای خود را ازدستدادهاند؛ امّا برای این کار لازم است، ابتدا فرایندهایی را بیابیم که سبب رویش دوبارهی دندانها در دیگر حیوانات میشود و علّت متوقّف شدن این فرایندها را در انسان درککنیم.»
با وجود این که بیشتر مهرهداران در سراسر زندگی خود میتوانند دندانهای خود را جایگزینکنند، در حالی که انسانها تنها یک بار میتوانند این کار را بکنند؛ با وجود این که لامینای دندانی (نوعی بافت اپیتلیال که در رویش دندان نقش اساسی دارد) در دندانهای انسان حضور طولانی دارد. تمساحها سازماندهی دندانی بسیار مشابهی با پستانداران دارند و در عین حال در سراسر عمرشان دندانها جایگزینمیشوند.
پروفسور Ping Wu میگوید:«دندانهای تمساح همانند انسان درون حفرهی استخوانی دندان میروید. دندانهای تمساح که ۸۰ عدد بوده و در طول عمرش ۵۰ بار جایگزینمیشود، مدل خوبی برای مطالعهی دندانهای انسان است.»
محققان با به کارگیری تکنیکهای عکسبرداری میکروسکوپی یافتند که هر دندان تمساح، کمپلکسی از سه زیرواحد شامل دندان در حال کار(در شکل f)، دندان جایگزین (در شکل r) و لامینای دندانی است. این سه زیرواحد سامان یافتهاند تا فرایند رانده شدن دندان قبلی و رویش دندان جدید بدون نقص انجامشود. مطالعهی این زیرواحدها محققان را به این نتیجه رساند که لامینای دندانی تمساح دارای سلولهایی بنیادی است که سبب رویش دندانهای جدید میشوند.
Randall B. Widelitz گفت:«سلولهای بنیادی آهستهتر از دیگر سلولها تقسیممیشوند. سلولهای لامینای دندانی تمساح طوری رفتارکردند که ما از سلولهای بنیادی انتظارداشتیم. ما امیدواریم که بتوانیم در آینده این سلولها را از لامینای دندانی تمساح خارجکرده و نگهداریکنیم تا بتوانیم در آزمایشگاه دندانهای جدید تولیدکنیم.»
همچنین پژوهشگران تصمیمدارند که بر روی فرایندهای مولکولی این بازرویش تحقیقکنند و امیدوارند که بتوانند این اصول را در پزشکی ترمیمی بهکارگیرند.
آنها همچنین بر روی مکانیسمهای پیامرسانی سلولی تحقیقکردند که با افتادن اتّفاقی دندان فعّال میشوند تا فرایندهای رویش دوبارهی دندان را تسریع کنند.