راهنمای خرید تجهیزات یخ نوردی
- زمان : ۱۳۹۶/۶/۱۵ ه.ش.، ۸:۴۵
- نمایش : ۳٬۵۸۳ دفعه
- موضوع : علم ورزش
هرکجا که آب و هوای سرد ترکیب می شوند، یخ نوردی لذت بخش است
برخلاف کوهنوردی که در قلمرو یکسان باقی می ماند، یخ نوردی به طور پیوسته در حال تغییر است زیرا مسیرهای یخ در طول زمان تغییر می کند و هجوم آدرنالین که پیمایش دیوارهای یخی را همراهی می نماید علاقه مندان به این ورزش فضای باز را بیشتر می کند. برای غلبه بر این محیط طبیعی یخ نورد به تجهیزات متنوعی نیاز دارد، شامل چکمه های یخ نوردی، هارنس و طناب. برای بهینه کردن عملکرد در شرایط منجمد تجهیزات اولیه و پشتیبان بسیار مهم هستند. یخ نوردان باید در مورد تجهیزات مورد نیاز (شامل کرامپون، تبر یخ، پیچ یخ) برای صعود در قله های پوشیده از یخ به علاوه چگونگی خرید نوع مناسب برای سفر خاص خود، اطلاعات کافی داشته باشند.
بررسی اجمالی تجهیزات یخ نوردی
هرکجا که آب و هوای سرد ترکیب می شوند، یخ نوردی لذت بخش است. یخ نوردی در آلاسکا، کانادا، کلرادو، نروژ، کوه آند، کوه های آلپ فرانسه و البته هیمالیا بسیار محبوب است. بسته به شیب زمین، یخ نوردی به همراه تجهیزات مخصوصی انجام می شود که میخ های بزرگی دارند و کرامپون نامیده می شود. همچنین از تبر یخ استفاده می شود. یخ نورد تبر را به بالای سر برده و محکم درون یخ ها فرو می برد و همزمان با فشار دادن کرامپون به روی یخ ها خود را بالا می کشد. قدم به قدم و با استفاده از تجهیزات مناسب یخ نوردی صعود می کند.
پیدا کردن جا پای مناسب بسیار مهم است زیرا بیشتر وزن به نسبت تبر و بازوها توسط پا پشتیبانی می شود. همانطور که یخ نورد صعود می کند برای پیشگیری از سقوط، پیچ ها را در یخ می گذارد و طناب را به آن گره می زند. طناب به هارنس کوهنوردان متصل شده است. معمولاً کوهنوردان به صورت دسته جمعی صعود می کنند به طوریکه صعود کنندۀ پیشرو پیچ ها را درون یخ می گذارد و نفر آخر پیچ ها را بر می دارد و همه باهم راه خود را به طرف قله طی می کنند.
تفاوت یخ نوردی و کوهنوردی در منطقه صعود است. برای کوهنوردی بیشتر تجهیزات به کار رفته مشابه یخ نوردی است به غیر از کرامپون و تبر یخ. اگرچه در این شرایط صعود کننده حتی به تجهیزات بیشتری، به ویژه کفش مناسب، نیاز دارد.
انواع تجهیزات یخ نوردی
افرادی که به دنبال تجهیزات یخ نوردی هستند باید لباس های گرم و ضد آب، معمولاً پوشاک مناسب اسکی، و تجهیزات به خصوصی که ویژه یخ نوردی طراحی شده است را تهیه نمایند. تولید کنندگان گسترۀ وسیعی از کرامپون، تبرهای یخ، هارنس و طناب را برای انتخاب از بین آن ها تولید می کنند. مهم است که ورزشکار قبل از مشارکت در یخ نوردی گسترۀ تجهیزات مورد نیاز را بشناسد.
کرامپون وسیله ای فلزی و دارای تیغه های بلند که به زیر کفش بسته می شود است. میخ های نوک تیز در دو طرح اصلی طراحی می شوند. تک نیش و دو نیش. تک نیش دارای یک میخ بلند و نوک تیز در جلوی کفش و کرامپون دو نیش دو میخ نوک تیز در جلوی کفش دارد. انتخاب هریک از این ها کاملاً شخصی است. اگرچه برای صعودهای ترکیبی کرامپون تک نیش معمولاً استفاده می شود. زیرا بهتر در یخ فرو می رود. کرامپون دو نیش زمانیکه پایداری به روی یخ مورد نظر باشد مفید است. نیش های جلو می تواند افقی و یا کمی عمودی باشد. برخی کرامپون ها دارای میخ های تیز و بلند در زیر و قسمت پاشنه کفش نیز هستند.
این وسیله از نوع سخت تا انعطاف پذیر با یک نوار مرکزی قابل تنظیم متغیر است. کرامپون های سخت و سفت قدیمی تر به کرامپون های نیمه سخت که با گسترۀ وسیعی از کفش ها سازگار است تبدیل شده اند. این نمونه ها با استفاده از نوار مرکزی به راحتی قابل تنظیم هستند. خریداران باید به دنبال جفت کرامپون هایی باشند که متناسب با جهت گیری پای چپ و راست باشند.
کرامپون ها اغلب از آلومینیوم و یا فولاد ساخته می شوند. از آنجا که فولاد محکم تر و با دوام تر است برای صعودهای ترکیبی مناسب تر می باشد. فولاد ضد زنگ مزیت مقاومت در برابر خوردگی را ارائه می کند. خریداران کرامپون باید در ذهن داشته باشند که از آنجا که هر قدم مستلزم صرف انرژی است، وزن کرامپون خیلی مهم است. کرامپون های آلومینیومی وزن کمتری نسبت به کرامپون های فولادی دارند. اما دارای دوام خوبی برای صعود به روی صخره ها نیستند.
چکمه های کوهنوردی
صعود کنندگان از چکمه های لاستیکی به سمت چکمه های چرم مصنوعی به علت اینکه آن ها سخت تر هستند دور شده اند. خریداران چکمه های کوهنوردی چه با کرامپون و چه بدون کرامپون، ممکن است قادر به پیدا کردن چکمه های پلاستیکی دست دوم با قیمت مناسب باشند. چکمه های کوهنوردی بدون کرامپون باید سفت بوده و قابلیت نصب کرامپون را داشته باشند. هر نوع کفش کوه نوردی و یا یخ نوردی مناسب معمولاً این ویژگی را دارد. از آنجا که مچ و پا بیشترین وزن صعود کننده را در طول صعود ساپورت می کند، کفش همچنین باید ساپورت مناسب از مچ را فراهم کند.
تبر یخ یک قطعه حیاتی از تجهیزات است و یخنوردان اغلب دو تبر برای هر دو دست دارند. از یک نوار به دور مچ اغلب برای حمل تبر استفاده می شود. یک تبر یخ با نوار قابل حذف در مواردی که صعود کننده گیر افتاده است و باید خودش را از نوار رها سازد انعطاف پذیری ایجاد می کند. قسمت تیز جلوی تبر که پیک نامیده می شود می تواند منحنی و یا صاف باشد. تبرهای صاف برای کوهنوردی مناسب تر هستند درحالیکه تبرهای منحنی برای فرو رفتن در یخ بهتر می باشند.
طرف مقابل پیک adze وجود دارد که یک انتهای برآمده بدون نوک است که برای کندن یخ استفاده می شود. به طور متناوب صعود کننده می تواند برای استفاده از دو طرف تبر آن را در دست بگیرد. در بالای تبر، سوراخ هایی برای عبور نوار و یا کارابین وجود دارد. اگر صعود کننده به ندرت از adze استفاده می کند، در برخی مدل ها، می تواند adze را با یک چکش یخ جابه جا کند. محل در دست گرفتن تبر در مدل های جدید تر به صورت ارگونومیک برای راحتی بیشتر دست طراحی شده است. شفت بیشتر تبرها با چرم و یا لاستیک به منظور ایجاد برهمکنش بهتر در هر نقطه پوشانده شده است. یا می توان با استفاده از دستکش هایی با قسمت چرمی در کف دست، چنگ زنی را بهبود بخشید. توجه داشته باشید که قطر شفت نیز در گرفتن تبر تأثیر گذار است. و هر چیزی که به قطر اضافه می شود مانند نوار و یا دستکش ممکن است پتانسیل در دست گرفتن را کاهش دهند.
درحالیکه لازم است تبر فقط به اندازۀ یک سانتیمتر در برف فرو رود، نوسان دادن های مرتب تبر می تواند خسته کننده باشد. بنابراین در زمان خرید تبر به وزن آن توجه داشته باشید. تبرها معمولاً از فولاد، فیبر کربن، یا آلومینیوم ساخته می شوند درحالیکه مدل های قدیمی تر چوبی بوده اند. انتخاب تبر می تواند توافقی بین وزن، قدرت و دوام باشد. تبرهای سبک تر به قدرت تبرهای سنگین نیستند. از آنجاییکه تبرهای سبک تر از آلومینیوم ساخته می شوند، تیز کردن آن ها مشکل تر است. فیبر کربن برای ساختن ابزار سبک و با دوام بسیار مناسب است اما گران تر است.
در ادامه جدولی ارائه می شود که به یخ نوردان کمک می کند سایز مناسب تبر را انتخاب کنند. انتخاب می تواند بر اساس ارتفاع صعود و یا نوع صعود صورت گیرد.
|
طول تبر یخ |
ارتفاع صعود |
فعالیت کوهنوردی |
|
50 تا 60 سانتیمتر |
کمتر از 5 فوت و 8 اینچ |
یخ های عمودی و دامنه های شیب دار |
|
60 تا 70 سانتیمتر |
5 فوت و 8 اینچ تا 6 فوت و بلند تر |
شیب های با زاویه کم، کوهنوردی به طور کلی |
صعود کنندگان ممکن است تبری با توجه به ارتفاع صعود انتخاب کنند و یا اینکه انتخاب را با توجه به فعالیت مورد نظر و یا هر دو انجام دهند. علاوه بر این افراد با دستان کوچکتر، زنان و کودکان، باید قطر تبر را نیز در نظر بگیرند که ممکن است بر قدرت در دست گرفتن تبر تأثیر بگذارد.
برخی صعود کنندگان برای جابه جایی برف بیلچه حمل می کنند. بیل برف که اغلب بیل بهمن نامیده می شوند دارای تیغه قوی، دستگیره ارگونومیک و یک سوراخ برای نوار است. بیشتر بیلچه ها دارای شفت جمع شدنی است. این طراحی به صعود کننده امکان می دهد تا بیل برف را در کوله پشتی خود نگهداری کند و در صورت لزوم شفت را به طول کامل باز کند. خریداران می توانند کوله پشتی های یکپارچه را پیدا کنند که با بیل برف عرضه می شوند.
صعود کنندگان از پیچ یخ ویژه استفاده می کنند و در موقعیت های استراتژیک صعود قرار می دهند. طناب از درون سوراخ پیچ عبور کرده و به هارنس صعود کننده متصل می شود. پیچ ها می توانند وزن یک یا تعداد صعود کننده بیشتری را پشتیبانی کنند. پیچ ها با دندانه های تیز طراحی شده است که یخ را می برد. برخی مدل ها شامل دسته ای است که به راحتی پیچ را درون یخ بپیچاند. با وجود گران بودن، مکانیسم چرخش راحت و سریع است. گزینه های دیگر طرح های توخالی است که اجازه می دهد یخ جابه جا شده حذف شود. پیچ ها در طول های مختلفی برای گسترۀ وسیعی از کاربردها ارائه می شوند و به علاوه با توجه به تعداد دندانه ها و سوراخ های اتصال طناب متنوع هستند. خریداران ممکن است به دنبال پیچ هایی با سرهای قابل جابه جایی و تعویض به منظور حفظ خود پیچ باشند.
سیستم طناب یک ترجیح شخصی است و ممکن است شامل صعود تک طناب، دوتایی و یا دوقلو باشد. یخ نوردان اغلب از سیستم دوتایی و یا دوقلو استفاده می کنند زیرا این کار سبب حمایت بیشتر می شود. اگر تنها از یک طناب استفاده شود ممکن است یخ های تیز طناب را بریده و باعث سقوط شود. قبل از خرید راهنمای خرید طناب کوهنوردی را ملاحظه بفرمایید.
کلاه صعود یک وسیله ضروری به دو دلیل است. در صورت سقوط، کلاه از سر در برابر ضربه محافظت می کند و همچنین در هنگام افتادن یخ، برف و تخته سنگ کلاه مانع از ضربه به سر می شود. کلاه مشابه کلاه دوچرخه سواری با یک رویه خارجی پلاستیکی محکم و لایه گذاری داخلی است. نوارها در دو طرف گوش شکل Y را تشکیل می دهند و در زیر چانه به هم وصل می شوند. درحالیکه همه کلاه های ایمنی دارای ورودی هوا هستند، کلاه یخ نوردی ممکن است برای حفظ گرما کاملاً بسته باشد. یخ نوردانی که مایل به پوشیدن کلاه گرم زیر کلاه خود هستند باید سایز بزرگتری از کلاه را انتخاب کنند.
یخ نوردان از هارنس استفاده می کنند که دور پاها و کمر قرار می گیرند. طناب به هارنس وصل می شود و به پیچ ها متصل می گردد تا از سقوط های طولانی و آسیب و مرگ جلوگیری شود. هارنس شامل حلقه هایی برای تجهیزات و طناب ها است. هارنس باید با بدن صعود کننده تناسب کامل را داشته باشد و از روی ران ها لیز نخورد. مردان، زنان و کودکان می توانند هارنس هایی که مخصوص آن ها طراحی شده است را خریداری کنند. برای داشتن اطلاعات بیشتر راهنمای خرید هارنس را ملاحظه بفرمایید.
کوله پشتی و چادر
یخ نوردان هنگام سفر به مسیرهای دور دست و ناشناخته از کوله پشتی استفاده می کنند. کوله پشتی یخ نوردان برای حمل و نگهداری تبر، پیچ و طناب استفاده می شود. آن ها دارای حلقه هایی هستند که در موقعیت های استراتژیک کوله، بالا و پایین کوله پشتی قرار گرفته اند. همچنین ممکن است یخ نوردان از یک کیف چرمی به دور کمر برای حمل تجهیزات استفاده کنند. کوهنوردان همچنین چادرهای سبک و قابل حملی برای سفرهای شبانه و یا در موارد اضطراری به همراه دارند.
علاوه بر تجهیزات اصلی یخ نوردی که در بالا ذکر شد مجموعه ای از لوازم جانبی و کمکی نیز لازم هستند. جعبه کمک های اولیه، سیگنال نجات، چراغ قوه، میل سونداژ بهمن، دستگاه GPS ابزارهایی هستند که ممکن است زندگی شخص را در شرایط اضطراری و یا سقوط بهمن حفظ کند. جعبه کمک های اولیه شامل شریان بند، تجهیزات درمان یخ زدگی و بانداژ زخم است. به علاوه دستگاه تنفس نیز ممکن است در موقع بهمن و یا ارتفاع زیاد کمک کننده باشد. بسیاری از صعود کنندگان میل سونداژ بهمن به همراه دارند این وسیله به صورت مجزا و ساده نگهداری می شود اما در صورت لزوم به یک میل طولانی تبدیل شده و برای یافتن قربانیان احتمالی بهمن در برف ها فرو برده می شود. به علاوه عینک های ویژه می تواند از چشم کوهنوردان در برابر تابش خیره کننده برف محافظت کند.
ترجمه شده توسط تیم Osport
استفاده از این مطلب با ذکر منبع بلا مانع است.
منبع: www.ebay.com/gds/Ice-Climbing-Equipment-Buying-Guide-/10000000177627710/g.html
