اکثر ما روزانه آن‌قدر وقت پرت داریم که هیچ‌گاه از دست دادن ده دقیقه برایمان اهمیت ندارد. شاید هیچ‌گاه ارزش زمان‌هایی از این دست را درک نکرده باشیم. اما اگر برای این ده دقیقه‌ها کاری را تعریف کنیم متوجه می‌شویم که چه فرصت‌هایی را تاکنون از دست داده‌ایم.

بیایید این زمان را برای یک کسب و کار بررسی کنیم. کارخانه، یک شرکت خصوصی یا یک بیمارستان را تصور کنید که بالای ۱۰۰ نفر پرسنل دارد. مدیر عامل این شرکت ساعت ۱۰ صبح در دفتر کارش حضور پیدا می‌کند و پرسنلی که ساعت ۸ صبح باید در پست خود حاضر شود؛ بدون هیچ استرسی تا هشت و نیم را برای خود مجاز می‌داند. نیم ساعت پس از شروع ساعت کاری یعنی سه ده دقیقه که می‌تواند در آن چندین کار را انجام دهد؛ برنامه روزش را تنظیم کند؛ خوش‌وبش اول صبحش را با کارکنان به اتمام برساند یا حتی صبحانه‌اش را روی میز خود آماده بگذارد.