سيب قرمز

کودکان شادند و بازی های کودکانه آنها حتی بر خرابه های جنگ ادامه دارد

کم کم صدای قهقه هایشان در هیاهوی جنگ و تفنگ ساکت می شود

و کم کم رنگ اسباب بازی های رنگی آنها در گرد و غبار شلیک ها گم و کمرنگ می شود

لابد خانه های ویران شده خاطرشان را مکدر می کند اما به روی خود نمی آورند!

دنیای کودکشیان تغییر می کند و اسباب بازیشان می شود تفنگ و پوکه و "جنگ بازی"!

ندانسته رویای کودکیشان به تاراج می رود

و "بازی جنگ" شادی هایشان را خاموش می کند

شاید روزی بیاید که دیگر صدای بمب و خمپاره جنگ سالاران و جنگ سازان، رویای کودکی آنها را کم رنگ نکند