خواص خربزه

امام رضا(ع) می فرماید:خربزه به منزله آب است،به منزله شیرینی است،معطر است،میوه گوارایی است،نظیف کننده دهانو دندان است،طعام خوبی است،خورش شایسته ای است،مثانه را شستشو می دهد،صورت را صاف می کند و دهان را خوشبو می کند. و نیز فرمود:استفاده از خربزه در ناشتا(شکم خالی) باعث فلج و درد پا می شود.مهرداد مهرین می نویسد:خوردن خربزه با شکم خالی روده ها را متورم و تولید اسهال می نماید.همیشه خربزه باید بعد از غذا خورده شود.

خربزه سرشار از آب است;اشخاصی که پوست خشکی دارند اگر هر شب صورتشان را با مخلوطی که از آب مقطر و شیر تازه نجوشیده و آب خربزه به نسبت مساوی تهیه شده باشد،بشویند به زودی خشکی صورتشان رفع خواهد شد.

خربزه به خاطر دفع سموم بدن ارزش حیاتی بالایی دارد.خربزه سرشار از پتاسیم است و رماتیسم و بیماری های کبدی را بهبود می بخشد و موجب رشد کودکان شده،ناراحتی های سالمندان را برطرف می سازد و سبب افزایش فعالیت های سلول های گوارشی و رفع نقاهت می گردد.

خوردن تخم خربزه ادرار را زیاد کرده و کلیه و مثانه را شستشو داده و مجاری ادراری را پاک می کند.همچنین انداختن تکه ای پوست خربزه در دیگ غذا سبب زود پختن گوشت و طعام می شود.

خربزه ملین،قاعده آور،درمان کننده استسقای،یبوست،نقرس،روماتیسم،کم خونی،لاغری،سل،یرقان و ضعف جنسی و از عوامل جوان ماندن است و ضماد آن برای تسکین درد و تورم چشم به کار می رود.

از مغز خربزه برای دفع کرم معده استفاده می کنند.مالیدن گوشت خربزه به تن موجب جلا و لطافت پوست و رفع لک و پیس و بدرنگی پوست می شود.برای این منظور تخم خربزه را کوبیده با آب خمیر کنید و به شکل ضماد بر پوست بگذارید و این عمل را تا رفع لکه ها حداقل روزی یک بار انجام دهید.

افراد مبتلا به دیابت باید از مصرف خربزه پرهیز کنند.

کسانی که به سرماخوردگی،سینه درد و ورم امعا دچار هستند باید از مصرف خربزه پرهیز کنند زیرا  زیاد خوردن آن تولید نفخ می کند.همچنین خوردن خربزه با پنیر برای طحال ضرر دارد.

خوردن عسل و خربزه در دستگاه گوارش پستانداران نوعی ماده پلیمری تجزیه ناپذیر درست می کند که می تواند راه روده را بسته و حتی منجر به پارگی روده و در بدترین حالت منجر به مرگ شود.