ندای فضیلت

امیر مومنان علی علیه السلام ، فرمود:

به رگ هاى درونى انسان پاره گوشتى آويخته كه شگرف ترين اعضاى درونى اوست ، و آن قلب است ، كه چيزهايى از حكمت ، و چيزهايى متفاوت با آن ، در او وجود دارد.

پس

اگر در دل اميدى پديد آيد ، طمع آن را خوار گرداند .

 اگر طمع بر آن هجوم آورد حرص آن را تباه سازد .

 اگر نوميدى بر آن چيره شود ، تأسف خوردن آن را از پاى در آورد .

 اگر خشمناك شود كينه توزى آن فزونى يابد و آرام نگيرد .

اگر به خشنودى دست يابد ، خويشتن دارى را از ياد برد.

 اگر ترس آن را فراگيرد پرهيز كردن آن را مشغول سازد.

اگربه گشايشى برسد ، دچار غفلت زدگى شود .

 اگر مالى به دست آورد ، بى نيازى آن را به سركشى كشاند .

اگر مصيبت ناگوارى به آن رسد ، بى صبرى رسوايش كند .

 اگر به تهيدستى مبتلا گردد ، بلاها او را مشغول سازد .

 اگر گرسنگى بى تابش كند ، ناتوانى آن را از پاى در آورد .

 اگر زيادى سير شود ، سيرى آن را زيان رساند .

 پس هر گونه كُندروى براى آن زيانبار ، و هرگونه تُندروى براى آن فساد آفرين است .

حکمت 108 نهج البلاغه