در قانون مدنی ایران ازدواج مادر از عوامل سقوط حق حضانت است که قانون مدنی ایران در این مورد از نظر فقه امامیه پیروی کرده است . علت این که حقوقدانان ازدواج مادر را از عوامل سقوط حضانت می دانند این است که زن پس ازازدواج نمی تواند از عهده ی تکالیفی که قانون بر عهده ی او گذاشته است برآید . هر گاه مادری که حضانت طفل را بر عهده دارد ازدواج مجدد نماید حضانت طفل به پدر واگذار میشود .در ارتباط با این که مادر با شوهر سابق خود که پدر طفل است ازدواج مجدد کند ویا با شخص دیگر بین فقها اختلاف نظر وجود دارد ، از نظر فقهای اربعه وقتی که مادر طلاق بگیرد و با شخص دیگری که با طفل نسبتی ندارد ازدواج نماید حضانت مادر باطل می شود ولی اگر مادر با خویشاوند طفل ازدواج کند حضانت او باقی است ولی بر اساس نظر فقهای امامیه این گونه است که وقتی مادر ازدواج می کند بطور کلی حضانت او باطل می شود و تفاوتی ندارد که با خویشاوند طفل ازدواج کند و یا شخص دیگر .