گیتی - پاسخ پرسش های خود را اینجا بیابید

در سال 1568 دانيلو باربارو اين اتاقك تاريك را با يك عدسي و يك دريچه قابل تغيير مجهز نمود. بدين وسيله مي‌توانست تصاوير را واضحتر به درون اتاق منعكس كند. در سال 1802 توماس وج وود و همچنين همفري ديوي با استفاده از كاغذ مخصوص تصاوير غير ثابتي بدست آوردند. اين كاغذ آغشته به محلولي بود كه هرگاه در برابر نور آفتاب قرار مي‌گرفت، رنگ اصلي خود را از دست مي‌داد و به كلي سياه مي‌شد. آنگاه چون بر روي اين كاغذ تصوير يا جسمي را قرار مي‌دادند، قسمتهايي كه از تابش نور مصون مانده بود، به رنگ خود باقي مي‌ماند و اما ساير قسمتهاي كاغذ سياه مي‌شد. بدينگونه شبح نوري از اجسام بر روي آن كاغذ عكاسي مي‌شد. با اين روش تصويري بدست مي‌آمد كه آن نيز به مجرد نور ديدن ، رنگ خود را از دست مي‌داد و كاغذ يكپارچه سياه مي‌شد.

در سال 1816 جوزف نييپس با يك جعبه جواهرات يك دوربين بسيار ابتدايي ساخت و آن را با ذره بين ، ميكروسكوپ نوري مجهز نمود. با اين دستگاه او مي‌توانست فقط عكسهاي منفي بردارد. سرانجام ويليام تالبوت نخستين كسي بود كه توانست عكسهاي مثبت هم بردارد، عكسهايي كه ثابت و دائمي هم باقي مي‌ماندند. اين رويداد در سال 1835 رخ داد. در سالهاي بعد دوربينهاي پيشرفته‌اي به بازار عرضه شده و مي‌شود.

دوربين عكاسي از يك اتاقك تاريك تشكيل شده كه بر جدارهاي آن يك عدسي محدب با فاصله كانوني ثابت قرار دارد. در جدار مقابل اين عدسي فيلم و بين فيلم و عدسي ديافراگم وجود دارد. علاوه بر اين دوربين به دستگاه تنظيم فاصله (مسافت ياب نوري)، شاتر يا بندان ، نورسنج (طيف سنج نوري) و منظره ياب مجهز است.

در هنگام عكسبرداري عدسي دوربين را جلو و عقب مي‌بريم تا آنكه در منظره ياب تصوير واضحي از جسم مورد نظر ديده شود. در اين حالت تصويري حقيقي و معكوس مي‌تواند روي فيلم تشكيل شود كه با فشار دكمه ديافراگم باز مي‌شود و نور در مدت مشخص به فيلم مي‌رسد و تصوير جسم را روي آن بوجود مي‌آورد.

فيلم عكاسي به گونه خاصي تهيه شده است يعني آنكه مواد شيميايي خاصي در بر دارد كه نور مي‌تواند بر آنها اثر بگذارد و تصوير خارجي بر آن نقش ببندد. يكي از بهترين روشهاي عكسبرداري (نورنگاري) ، آشكارسازي تابش بوسيله دانه‌هاي املاح هالوژني نقره است. چرا كه براي حساس كردن يك بلور هالوژني نقره تنها چند فوتون كافي است. پس از آنكه يك فيلم نور دهي شد، مقدار تيرگي حاصل در يك خاص به عوامل زير بستگي دارد:

    تابندگي به منظور نور دهي

    طول موج تابش

    مدت زمان نور دهي

    شرايط ظهور فيلم 

انرژي لازم براي تبديل برومور نقره يا يدور نقره به نقره عنصري از ماده شيميايي مورد استفاده در فرآيند ظهور فراهم مي‌شود. پيش از ظهور اطلاعات بصورت يك تصوير نهان به شكل دانه‌هاي حساس شده روي شيشه يا فيلم ذخيره شده است. از ظاهر كردن فيلم يك تصوير منفي( نگاتيو) بدست مي‌آيد. نگاتيو يعني خلاف آنچه در صاحب تصوير ديده مي‌شود. پس بنابراين قسمتهاي روشن صاحب تصوير بر روي فيلم تيره مي‌افتد و برعكس قسمتهاي تيره آن بصورت روشن نقش مي‌بندد.

چون دانه‌هاي املاح هالوژني نقره به تنهايي فقط به نور آبي و نور فرا بنفش نزديك حساسند، بايد مواد رنگي يا رنگيزه‌هايي به آنها افزوده شود تا تابش بخشهاي ديگر بيناب را جذب كنند و براي حساس كردن دانه‌ها ، مسير فراهم آورند. فيلمهاي فرو سرخ هم موجودند، ولي بايد با مراقبت ويژه نگهداري شوند. چون به سبب حساسيت به گرما خيلي زود آسيب مي‌بينند.

در مرحله چاپ فيلم ، عكس مثبت ( پوزيتيو) بدست مي‌آيد. پوزيتيو يعني تصويري كه درست مانند خود صاحب تصوير است. براي تهيه عكس مثبت ، فيلم را بر روي كاغذ مخصوصي قرار داده ، سپس از روي آن نوري را عبور مي‌دهند. در نتيجه قسمتهاي تيره فيلم بر روي كاغذ ، روشن و قسمتهاي روشن آن نيز تيره چاپ مي‌شود. چنين تصويري درست مطابق همان شخص يا چيزي است كه قبلا با دوربين عكس آنها را بصورت نگاتيو برداشته بوديم.