سيب قرمز

جادوگران قبایل کهن از استخوان حیوانات برای پیشگویی استفاده می کردند و معتقد بودند که سرگذشت و  سرنوشت مردمان در روی این استخوان ها نوشته شده و فقط جادوگران می توانند آن ها را بخوانند . به تدریج وقتی  معلوم شد این پیشگویی ها همیشه صحیح نیست و گاهی خلاف ان روی می دهد ، نوعی شرطبندی بر اساس درست یا نادرست بودن پیشگویی ها مرسوم گردید بعضی از قبایل باستانی با استخوان های چهار یا هشت یا دوازره روی که بر زمین می ریختند شرطبندی می کردند. اما خیلی زود استخوان های شش روی کوچک را انتخاب کردند که از سم و بند زانوی دست وپای چهار پایان به دست می آید. زیرا زودتر و آسان تر روی زمین می نشیند و شش روی دارد که بر اساس نوع قرار گرفتن هر یک از شش روی  می توانستند شرطبندی کنند. به این ترتیب استخوان های حیوانات را باید اجداد اولیه تاس یا کعبتین محسوب کرد که در طول زمان با ابعاد مختلف از چوب و استخوان و عاج ساخته شد و بر هر یک از شش روی ان نقطه هایی گذاشته شد